Ureaplazma iskustva

Ureaplazma je bakterija koja se inače nalazi u mikrobioti urinarnog i reproduktivnog sistema, ali ako dođe do preteranog razmnožavanja ureaplazme, može doći do pojave infekcije. Ova bakterija se javlja kod oba pola i najčešće se prenosi seksualnim putem, a može ući u organizam putem vagine ili uretre (kanal koji sprovodi mokraću iz bešike). Tokom trudnoće može se preneti sa majke na bebu, a zahtevno lečenje ureaplazme i mišljenje da infekcija ovom bakterijom utiče na neplodnost pokreću brojne diskusije na forumima.

Do zaraze najčešće dolazi seksualnim putem, ali se bakterija ureapazma može namnožiti i izazvati infekciju zbog pada imuniteta, što se javlja i kod osoba koje nisu seksualno aktivne. Smatra se da do zaraze može doći i putem kontamiranih površina kao što su djakuziji, bazeni i peškiri, ali je to vrlo retko. Dijagnostikom i lečenjem seksualno prenosivim infekcijama bave se doktor specijalista ginekologije, doktor specijalista urologije i doktor specijalista infektivne medicine. Pacijenti kod kojih se sumnja na ureaplazmu se testiraju putem uzorka mokraće ili urinarnog brisa. Na forumima se navodi da se na rezultate testa čeka do 36 sati. Ako pacijent ima simptome, savetuje se detaljnije testiranje koje obuhvata više infekcija koje mogu izazivati slične simptome kao ureaplazma. Kada je količina ureaplazme na testu navedena kao 10 na 4, test se smatra pozitivnim.

Najčešći simptomi koje ženski pacijenti pominju su bolovi i peckanje tokom mokrenja, svrab iznutra i izvan vulve, bolovi u donjem delu stomaka i pojava sekreta. Sekret koji se javlja uglavnom bude voden ili beličast, i neprijatnog mirisa. Kod muških pacijenata uglavnom se javlja bol i peckanje prilikom mokrenja, poteškoće sa pražnjenjem bešike i slab mlaz, česta potreba za mokrenjem i pojava sekreta. Kod mnogih pacijenata se dešava i da nemaju nikakve simptome, posebno na samom početku infekcije.

Tretman ureaplazme

Za lečenje ureaplazme doktori najčešće prepisuju kombinacije dva antibiotika u periodu od 10 do 14 dana, a ženama se često prepisuju i vaginalete. Pacijenti na forumima navode da lečenje infekcije izazvane ureaplazmom može biti vrlo iscrpljujuće i da su promenili nekoliko antibiotika dok nisu uspeli da se potpuno izleče. Razlog zbog kog je vrlo teško izlečiti ureaplazmu antibioticima je što ova bakterija ne poseduje ćelijski zid, a većina antibiotika napravljena je tako da deluje na ćelijski zid bakterija. Ipak, antibiotici su standardna i najuspešnija terapija za lečenje ove infekcije. Veliki broj pacijenata ističe i da se nakon nekog vremena od izlečenja javila i povratna infekcija, koja se ponovo leči novom turom antibiotika. Kada je kod jednog partnera dijagnostikovana ureaplazma, i drugi se mora testirati i lečiti na isti način, odnosno antibioticima. Kada se pronađe antibiotik koji deluje, lečenje ureaplazme je vrlo uspešno.

Do neizlečenja ili ponovnog povratka infekcije može doći zbog postojeće rezistentnosti bakterije na antibiotik, razvijanja rezistentnosti tokom lečenja, stupanja u odnose sa partnerom pre nego što je njegova/njena infekcija zalečena, a razlog može biti i to da je izazivač infekcije neka druga bakterija, a ne ureaplazma. Nakon četiri nedelje od početka lečenja potrebno je ponovno testiranje na ureaplazmu, i ako je test negativan pacijenti navode da su im obično lekari savetovali kontrole na šest meseci. Pacijenti koji su se borili sa ovom bakterijom savetuju uz terapiju antibioticima jačanje imuniteta suplementima, korišćenje probiotika, a ženama se preporučuje i korišćenje vaginalnih probiotika za jačanje vaginalne flore. Obavezno je izbegavanje bilo kog vida seksualnih odnosa tokom čitavog trajanja terapije antibioticima.

Trudnica koja je pozitivna na ureaplazmu može zaraziti bebu putem posteljice, pa se savetuje obavezno lečenje ove infekcije antibioticima koji se smeju upotrebljavati tokom drugog stanja. Lečenje se savetuje kako ne bi došlo do potencijalnih posledica kao što su prevremeno rodjenje bebe i premala kilaža na rodjenju, kao i neki od infektivnih simptoma koji se mogu javiti kod bebe nakon rođenja kao što je upala pluća i meningitis.

Komplikacije izazvane ureaplazmom

Infekcija ureaplazmom koja se ne izleči može ostaviti brojne posledice po organizam. Često se javlja uretritis odnosno zapaljenje uretre, kanala koji sprovodi mokraću iz bešike u spoljašnjost, a može doći i do zapaljenja bubrega kao i formiranja kamenja u bubrezima. Može se javiti i prostatitis, odnosno upala prostate kod muškaraca i endometritis odnosno upala sluzokože materice. Najveći strah pacijenata tiče se infertilnosti nastale neizlečenom ureaplazmom. Brojna istraživanja su pokazala da ova bakterija kod žena može izazvati probleme sa začećem i spontane pobačaje, a da kod muškaraca može smanjiti broj i pokretljivost spermatozoida, međutim postoje i mnoga oprečna istraživanja koja ukazuju da ureaplazma nema uticaja na neplodnost. Svakako se savetuje da parovi koji duži period ne mogu da dobiju dete, između ostalih testova se testiraju i na sve polno prenosive bolesti, i ako se pokaže da je ureaplazma prisutna da se obavezno leči. Još jedna ne tako retka pojava posebno kod žena je da se ureaplazma prati sa još nekom infekcijom, od kojih se često navodi ešerihija koli. Ovo se obično dešava kod žena koje nisu znale da imaju ureaplazmu i nisu je lečile, što povećava rizik od zaraze sa drugim infekcijama urinarnog trakta, uključujući i druge seksualno prenosive infekcije.

Ureaplazma - simptomi:

• Bolovi i peckanje tokom mokrenja
• Svrab u predelu polnog organa
• Pojava sekreta
• Poteškoće sa mokrenjem
• Bolovi u donjem delu stomaka

Ureaplazma - lečenje:

• Antibiotici kao glavni vid lečenja
• Vaginalete za žene
• Terapija je obavezna za oba partnera