Ablacija srca iskustva

• Atrijska fibrilacija (AFib) -  najčešća vrsta srčane aritmije. U AFib-u, atriji brzo titraju umesto da se pravilno kontrahuju, što može dovesti do  nepravilnog pulsa i povećanog rizika od krvnih ugrušaka i moždanog udara.
• Supraventrikularna tahikardija (SVT) -  grupa aritmija u kojoj srce kuca brže nego što bi trebalo, a problem potiče iz gornjih komora srca.
• Ventrikularna tahikardija (VTach) - aritmija u kojoj ventrikuli kucaju brže nego što bi trebali. U težim slučajevima, VTach može dovesti do ventrikularne fibrilacije.
• Ventrikularna fibrilacija (VFib) - ozbiljna i potencijalno fatalna aritmija u kojoj ventrikuli trepere umesto da normalno kontrahuju. VFib zahteva hitnu medicinsku intervenciju.
• Bradikardija - spor srčani ritam, obično manje od 60 otkucaja u minuti. Bradikardija kod nekih ljudi može biti normalna, ali takođe može biti znak problema sa srčanim provodnim sistemom.
• Atrijalna tahikardija -  brz ritam koji potiče iz atrija. Atrijalna tahikardija može biti kratkotrajna ili trajati duže vreme.

Uzroci srčanih aritmija mogu uključivati srčane bolesti, hipertenziju, poremećaje štitne žlezde, dijabetes, prekomernu konzumaciju alkohola, pušenje, stres i nasledne faktore. Takođe, neki lekovi i suplementi takođe mogu uticati na srčani ritam. Lečenje ovih poremećaja zavisi od vrste aritmije, ozbiljnosti, simptoma i drugih faktora. To može uključivati lekove za kontrolu ritma ili frekvencije srca, ablaciju srca, implantaciju pejsmejkera ili defibrilatora i druge terapije. 

Kada se preporučuje ablacija srca?

Ablacija srca se preporučuje pacijentima koji pate od srčanih aritmija ili nepravilnih srčanih ritmova koji uzrokuju ozbiljne simptome ili povećavaju rizik od daljih komplikacija. Ako pacijent ima značajne simptome kao posledicu srčane aritmije, kao što su nesvestica, osećaj preskakanja srca, otežano disanje ili vrtoglavica, lekar može razmotriti ablaciju srca kao terapijsku opciju. Odluka će zavisiti od ozbiljnosti simptoma i njihovog uticaja na svakodnevni život pacijenta. Ovakva odluka je individualna i zavisi od specifičnih okolnosti svakog pacijenta ponaosob. Pre donošenja odluke o ablaciji, pacijent će obaviti temeljnu evaluaciju, uključujući elektrofiziološke testove i konsultaciju sa specijalistom za elektrofiziologom i kardiologom. Na osnovu rezultata ovih testova i evaluacije, lekari će proceniti da li je ablacija srca odgovarajući tretman za pacijenta. U faktore koji utiču na procenu da je ablacija srca najbolje rešenje, spadaju:

• Slučajevi kada lekovi za kontrolu srčanih aritmija ne deluju efikasno, ili ako pacijent ne podnosi lekove zbog neželjenih efekata
• Ukoliko pacijent ima hronične srčane aritmije koje nisu prolazne ili koje se često javljaju
• Ako aritmija značajno ometa svakodnevne aktivnosti ili uzrokuje anksioznost i stres pacijenta
• Ukoliko pacijent ima komplikacije kao posledicu srčane aritmije, kao što su moždani udar kod atrijske fibrilacije ili srčano zatajenje

Ablacija srca se obično koristi za lečenje određenih vrsta aritmija, uključujući atrijsku fibrilaciju, atrijsku tahikardiju, ventrikularnu tahikardiju i supraventrikularne tahikardije. Učesnici u internet diskusijama nad kojima je sprovedena ova kardiološka procedura iznose različita iskustva. U načelu, većina ističe da im je ablacija srca pomogla posebno kod ventrikularnih tahikardija i aritmije absolute. Međutim, na nekim forumima pacijenti ističu da postoje slučajevi kada u toku ablacije ne može da se izazove veštačka tahikardija pomoću koje se utvrđuje tačan razlog nastanka nepravilnog rada srca. Takođe, podvlači se da ablacija srca ne mora da bude uspešna, te da je moguća preporuka lekara da se ovaj hirurški zahvat ponovi. Pacijenti savetuju osobama koje se tek upućuju na ovu proceduru, da je sama ablacija bezbolna i nema rizika po život. Radi se pod lokalnom anestezijom tako da je pacijent sve vreme u mogućnosti da prati proceduru nad sopstvenim srcem i telom.

Postupak procedure srčana ablacija

Procedura kateterske ablacija se obavlja u bolničkim uslovima, uz podršku obučenih medicinskih radnika. Nakon pripreme prema uputstvu lekara, pacijent se smešta u ležeći položaju na intervencijski sto, na kome se nalazi tanak dušek od memorijske pene. Na grudni koš pacijenta postavljaju se elektrode za snimanje EKG-a, manžeta za merenje krvnog pritiska, pulsni oksimetar za praćenje saturacije krvi kiseonikom. Nakon pripreme operativnog polja, pacijent se pokriva sterilnom prekrivkom od nogu do ramena. Zatim se primenjuje lokalna anestezija u predeo obe prepone i postavljaju cečice – uvodnici u vene ili arteriju. Pacijenti napominju da ovaj postupak kanulacije krvnog suda nije bolan. Kateteri se uvodnicima pozicioniraju u srčane šupljine, pri čemu pacijenti ne osećaju ništa. Vrše se osnovna merenja električnih signala unuta srca, a zatim se pristupa elektrostimulaciji koja izaziva ubrzan srčani rad. Ovaj postupak se vrši nekoliko puta u toku intervencije. Nakon toga,  izaziva se i analizira tahikardija. Drugim rečima, u toku intervencije pacijent oseća iste tegobe kakve ima u toku napada. Izazivanje tahikardije vrši se u kontrolisanim uslovima i potpuno je bezbedno. Nakon završene analize počinje se sa ablacijom. Posebnom kateterskom elektrodom koja se uvodi u srce, isporučuje se radiofrekventna energija, frekvencije 300-500kHz i energije 10-50 wata, na onom području srčanog mišića koji je odgovoran za nastanak nepravilnog srčanog rada. Radiofrekventna energija u stanju je da trajno "sprži" mikrooštećenje na tkivu. Tako oštećeno tkivo nije više u mogućnosti da proizvodi impulse koji stvaraju aritmiju ili ih stvara u mnogo manjoj meri. Katetarska ablacija kod nekih aritmija omogućuje trajno izlečenje pacijenta. Lekari upozoravaju da kod intervencija koje zahtevaju ablaciju šireg područja tkiva, kod ablacije fibrilacije atrija ili ventrikularne tahikardije, prilikom isporuke radiofrekventne energije može se javiti jak bol. U tom slučaju se primenjuje snažan analgetik. Pacijentu se sugeriše da obavesti medicinsko osoblje kada intenzitet bola popusti. Ova procedura u proseku traje od 120 do 240 minuta, u zavisnosti od vrste ablacije. Kod dužih intervencija primenjuje se opšta anestezija. Po završetku procedure, kateterske elektrode se vade iz tela, i zaustavlja se krvarenje kraćim pritiskom na vene putem kojih su elektrode postavljene.

Moguće komplikacije

U toku srčane ablacije retko su moguće i komplikacije, od bezazlenih pa do opasnih po život. Tegobe poput snažnog bola, mučnine, nesvestice ili nedostatka vazduha odmah treba prijaviti lekaru. U bolničkim uslovima pomoć prilikom neželjenih reakcija se brzo i efikasno ukazuje pacijentima. Veoma retko može doći do mehaničkih povreda srca kateterom, kao što su krvarenje, hematom, infekcija, embolija ili perforacija vene. Još ređe, u najviše 2% slučajeva, može doći do perforacije, tamponada, perikardog izliva, povreda valvula, koronarnog sinusa ili infarkta miokarda. U manje od 1% slučajeva može doći do tromboembolije, moždanog udara, sistemske embolije, plućne embolije, plućne hipertenzije, povrede nervusa frenikusa, jednjaka ili leve atrije, zatim pojave novih aritmija, a izuzetno retko može doći do smrtnog ishoda.

Ipak, srčana ablacija smatra se jednom od najbezbednijih medicinskih procedura, koja kod najvećeg broja pacijenata postiže zadovoljavajuće rezultate. Pacijenti na forumima ističu da su ovim putem izlečili aritmije, ili da su tegobe znatno ublažene. S druge strane, pacijenti napominju da je u nekim slučajevima potrebno ponoviti ablaciju, a da u toku perioda od tri meseca mogu da se jave nove aritmije ili tahikardije, ali da je to normalno. Upozoravaju da srčana ablacija može da pomogne samo kod nekih vrsta aritmija, i da pozitivni i trajni rezultati  ne mogu da se očekuju nakon svake intervencije. U nekim slučajevima, javlja se preskakanje srca ili osećaj pečenja u grudima. Nuspojave ovog tipa su uglavnom kratkotrajne i nisu opasne po život.

PREDNOSTI PROCEDURE SRČANA ABLACIJA:

• uspešno se rešava problem nekih vrsta aritmija
• obavlja se pod lokalnom anestezijom
• uglavnom bezbolna, sa retkim nuspojavama

NEDOSTACI PROCEDURE SRČANA ABLACIJA:

• u nekim slučajevima potrebno je ponoviti proceduru
• moguće su komplikacije tokom intervencije
• kod dužih intervencija primenjuje se opšta anestezija